Dünya nüfusu içinde yaşlılık nüfusu giderek artış göstermektedir ve yaşa bağlı işitme kaybı daha yaygın hale gelmektedir. Yaşlanmaya bağlı olarak gelişen işitme kaybı presbiakuzi olarak tanımlanmaktadır. Yunanca da “yaşlı adam” ve “duymak” anlamlarına gelmektedir . Yaşlanmanın etkilerini , yaşlılıkta işitme bozulmasına neden olan diğer faktörlerden ayırt etmek zor olduğundan , presbiakuzi terimi yaşlılık işitme kaybı ile eş anlamlı olarak kullanılmaktadır .
Presbiakuzinin ayırt edici özelliği , konuşmanın yüksek frekanslı harfleri (/p/, /k/, /f/, /s/ ve /ş/ gibi sessiz ünsüzler) anlama yeteneğinin bozulmasıdır . Ve bu işitme kaybında karakteristik olarak sensorinöral tip işitme kaybı oluşturmaktadır . İletim tipi işitme kaybı oluşturmamaktadır . Yani yaşlılık işitme kaybında patoloji iç kulaktadır . Presbiakuzi genellikle simetrik ve bilateral olabilir . Presbiakuzinin ilk belirtisi olan işitme spektrumunda yüksek frekans alanındaki eşik duyarlılığının kaybı zamanla daha alçak frekans alanlarına doğru ilerler ve kokleanın bazalinde dış tüy hücrelerinde kayıp oluşmaktadır .
Presbiakuzi , yaşlılıkta çok sık görülen bir hastalık olduğu için çok faktörlü olduğu öne sürülmektedir . Oluşumunda genetik faktörler ve çevresel faktörler ( gürültü maruziyeti , alkol kullanımı , ototoksik ilaç kullanımı , travma , diyabet gibi kronik hastalıklar , otolojik hastalıklar , vb. ) sebep olabilmektedir .
Bu hastalıkta aile öyküsü çok önem göstermektedir. Çünkü kişinin işitme kaybını kendisinden önce çevresindekiler fark eder . Öyküde genellikle hızlı konuşmayı algılamada güçlük , gürültülü ortamlarda kelimeleri tanıma ve ayırt etmede zorlanma tarif edilir . Presbiakuziye de çoğunlukla tinnitus eşlik etmektedir . Ayrıca presbiakuzi ; iletişim bozukluğu , yalnızlık ve değersizlik duygusu , izolasyon , sosyal aktivitelerde kısıtlanma ve aile içerisinde tatminsizlikler gibi bazı olumsuz durumlara sebep olabilmektedir .
Bu işitme kaybının tanısında odyometrik testler çok önemlidir. Bu odyometrik testler saf ses odyometri ve konuşma odyometrisidir . Saf ses odyometrisinde erken dönemde yüksek frekanslarda işitmede kayıp görülür ve zamanla tüm frekanslara yayılır . Konuşma odyometrisinde konuşmayı alma eşiğinde artış , konuşmayı ayırt etme eşiğinde ise düşüş vardır .
Fizik muayene de ise tedavi edilecek diğer nedenler dışlanmalıdır . Eğer serumen varsa uzaklaştırılmalıdır . Yalnız tek başına presbiakuzisi olan bir kişide iletim tipi işitme kaybına sebep olabilecek etkenlere ait muayene bulguları gözlenmez ve kişinin otoskopik muayenesi doğaldır .
Rehabilitasyon da geriatrik popülasyondaki işitme kayıplılarının büyük ve önemli bir kısmı işitme cihazları , orta kulak implantları , yardımcı dinleme aletleri , elektroakustik stimulasyon ve koklear implantlar ile karşılanabilmektedir . Ancak bu seçilecek yöntem işitme kaybının tipine , işitme kaybının şiddetine , kişinin tıbbi durumuna ve kişinin tercihlerine göre belirlenebilmektedir.
