Sevdiğiniz kişi yavaş yavaş gözlerinizin önünde değişirken, siz kendinizi ne kadar fark edebiliyorsunuz?
Birini sevmek…
Bazen onunla birlikte gülmek, bazen de onunla birlikte yavaş yavaş eksilmek anlamına gelir.
Alzheimer, travmatik beyin hasarı ya da başka bir nörolojik hastalıkla yaşayan bir yakınınız varsa, bu cümlenin ağırlığını çok iyi biliyorsunuz. Her gün onun için daha fazlasını yapmaya çalışırken kendinizi nasıl hissettiğinizi en son ne zaman sordunuz? Yorulmuş, tükenmiş ya da yalnız hissediyorsanız, yalnız değilsiniz.
Ve evet, size de “iyi” gelmesi gereken bir şey var: Yoga.
Ama belki düşündüğünüz gibi değil…
Gelin birlikte bakalım.
Yoga sadece esneme hareketlerinden ibaret mi, yoksa hasta yakınları için gerçek bir nefes alanı mı?
Alzheimer Yakınları İçin Yoga Neden Bu Kadar Etkili Olabilir?
Alzheimer sadece bir hastalık değil, zamanla sevdiğiniz insanı sizden uzaklaştıran, onunla kurduğunuz iletişimi bulanıklaştıran bir süreç. Bu süreci izlemek, çoğu zaman fiziksel yorgunluktan çok daha fazlasını getirir: suçluluk, çaresizlik, tükenmişlik. Chhugani ve arkadaşlarının (2018) araştırmasına göre, Alzheimer hastasına bakan kişilerin düzenli yoga yaptığında stres, kaygı ve depresyon seviyeleri anlamlı şekilde azalıyor.
Yoga burada bir kaçış değil; aksine, kendinize nazikçe “ben de varım” deme alanı yaratıyor. Nefesinize döndüğünüzde, hem zihinsel hem duygusal olarak biraz daha “siz” olmaya başlıyorsunuz.
Travmatik Beyin Hasarı Sonrası Yakınlar İçin Yoga Gerçekten İşe Yarıyor mu?
Travmatik beyin hasarı hayatı bir anda ters yüz eden bir durum. Bazen bir kazayla, bazen aniden gelişen bir olayla hem hastanın hem de yakınlarının hayatı değişiyor. Rutinler altüst oluyor, belirsizlik ağırlaşıyor, duygular taşmakla bastırılmak arasında sıkışıyor. Donnelly ve ekibinin (2021) çalışması, yoga uygulamasının bu zor süreçte bakım verenlerin daha güçlü, daha esnek ve daha umutlu hale geldiğini gösteriyor.
Yoga burada bir denge arayışı…
Duygularla başa çıkmak, belirsizliğe rağmen merkezde kalabilmek ve beden-zihin dengesini yeniden kurmak için güçlü bir araç.
Nörolojik Rehabilitasyonda Yoga Bakım Verenlere Nasıl Yardımcı Olabilir?
İnme, MS, omurilik yaralanmaları…
Bu hastalıkların bakım süreçleri sadece bilgi değil, büyük bir duygusal yük de gerektiriyor. Özellikle yoğun ve uzun süreli bakım hizmeti sunanlar, zamanla tükenmişlik sınırına gelebiliyor. Gandhi ve arkadaşlarının (2019) yaptığı araştırma, nörolojik rehabilitasyon servislerinde görevli bakım verenlerin düzenli yoga yaptığında stres düzeylerinde ciddi düşüş ve iyilik halinde artış gözlemlendiğini ortaya koyuyor.
Yoga, “sadece gevşeme” değil. Aynı zamanda yeniden odaklanma, dayanıklılığı güçlendirme ve içsel olarak toparlanma anlamına geliyor.
Yoga, Hasta Yakınları İçin Bir Lüks mü Yoksa Gerçek Bir İhtiyaç mı?
Bakım vermek sevgiyle yapılan bir iş olabilir. Ama bu, her zaman kolay olacağı anlamına gelmez. Sınırlar zorlanır, sabır taşar, beden yorulur, ruh daralır.
Yoga burada sadece bir matın üzerinde geçirilen birkaç dakika değil; bir “kendine dönüş” pratiği. Nefesle temas, anda kalma, yargılamadan gözlemleme…
Bütün bunlar, bakım veren kişinin kendine uzattığı bir şefkat eli olabilir.
Bu yüzden sağlık sistemlerinin ve profesyonellerin, bakım verenlerin ruhsal ihtiyaçlarını da görmesi gerekir. Yoga gibi destekleyici yaklaşımlar, hizmet planlarında bir seçenek değil, zorunlu bir destek haline gelmeli.
Eğer bu satırları okurken bir yorgunluk, bir iç sıkıntısı ya da derin bir nefes alma ihtiyacı hissediyorsan, bil ki bu hissin bir karşılığı var. Yoga, zihnini susturmak değil; seni dinlemekle ilgileniyor. Her nefes, yeniden başlamak için bir davet. Ve bu yolculukta sen de desteklenmeyi hak ediyorsun.
Belki bugün sadece 3 dakika…
Gözlerini kapat, nefesini fark et. Çünkü bazen sadece bir nefes, yükleri hafifletmeye başlar.
Simbians Platformu ile doğru ve güncel sağlık bilgisinin erişilebilir olmasını sağlıyoruz. Tüm içerikler sadece sağlık profesyonelleri ve tıbbi yazarlar tarafından hazırlanmaktadır.
Kaynaklar
Chhugani, M., Arora, R., & Chugh, N. (2018). Effect of Yoga on Depression, Anxiety and Stress among Caregivers of Alzheimer’s Disease Patients. International Journal of Nursing Education, 10(2), 45–50.
Donnelly, K. Z., Huffman, J. C., & Wexler, D. J. (2021). Yoga for caregivers of individuals with traumatic brain injury: A pilot randomized controlled trial. Rehabilitation Psychology, 66(1), 40–50.
Gandhi, S., Chavan, B. S., & Arun, P. (2019). Impact of Yoga on Psychological Wellbeing of Caregivers Working in Neurological Rehabilitation Settings. Indian Journal of Psychiatry, 61(3), 239–244.